Wachten duurt lang...

Dag allemaal,

Hier weer even een berichtje vanuit een regenachtig Cali.
Sinds gisteren is het weer helaas omgeslagen. Denk dat we een beetje last hebben van de orkaan Ike die raast over Midden Amerika.
En wat doe je dan he met al die regen??? Shoppen, shoppen en nog maar eens shoppen!!! haha!
We hebben vooral een tik om veel schoenen te kopen. Dat is spotgoedkoop hier.
Met Juan gaat het inmiddels wel weer goed, afgezien van een enkel kuchje.
We hebben hem de afgelopen 2 dagen een aantal zetpillen gegeven. Meneer wilde dat in eerste instantie niet hebben, hij poepte het direct weer uit! Maar nadat hij doorhad dat het allemaal toch niet zo eng was, floepte hij er zo in. Wij hebben er wel hard om moeten lachen, was een mooi gezicht te zien dat de pil er weer uitkwam. Dan maar de hand erop blijven houden, net zolang dat de pil verdwenen was in het poepgaatje! haha!

Gisterochtend regende het, wat ons in de gelegenheid stelde om dan maar de taxi in te duiken en naar Cosmo Centro te gaan om flink in te slaan.
Bert en ik wilden beiden sportschoenen kopen. Bij de eerste de beste zaak naar binnen. Niemand spreekt natuurlijk Engels. Dan maar in je beste Spaans en gebarentaal duidelijk maken om welke schoenen het moet gaan en vragen naar de kosten. Probleem is dat er veelal geen prijzen opstaan. Ik had mooie Nike sneakers gezien, dus vragen wat die kosten. Het duurde even , maar uiteindelijk kwamen ze met een dollard prijs aanzetten, waarbij we beiden dachten dat dat nooit kon. Ze dachten natuurlijk: laten we die touristen maar even een poot uit draaien, haha! Nou, daar zijn we niet ingetrapt en zijn op zoek gegaan naar volgende sportzaak. Maar daar bleken er niet zoveel van te zijn. Oke, dan toch maar weer schoenen voor Juan gekocht. Die heeft inmiddels al 5 paar, waarvan een aantal op de groei.
Ook hebben Bert en ik zelf een paar sneakers gekocht bij de Bata, waar we inmiddels al vaste klant zijn. Alleen de kortingskaart ontbreekt nog! haha! Geld wisselen bleek hier ook weer een probleem te zijn, het meisje van de Bata moest eerst het hele winkelcentrum door om 10.000 pesos ( 4 euro ) te wisselen!
Met shoppen gaat de tijd heel snel, dus het was weer etenstijd.
In ons hotel aangekomen direct gelunched. Juan leert er elke dag wel een streek bij, heeft nu een beetje moeite om zijn eten op te eten. Hij helpt liever afruimen, samen met het personeel.
Na het eten hebben we Juan in zijn bedje gelegd , waar hij direct in slaap viel. Wij hebben ook maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt en een tukkie gedaan.
We hebben erg veel last van muggen in het hotel. We zijn helemaal lekgestoken. En het beroertste is nog dat je ze nooit ziet! Dat is wel zo raar! Onze benen zitten helemaal onder de bulten en we hebben de hele dag jeuk. Daarom hebben we 's middags even een loopje gemaakt naar de plaatselijke supermarkt om aldaar talkpoeder te kopen. Ook even een ijsje genuttigd en een fles Bacardi gekocht voor de avonduurtjes. Je moet immers toch wat! Er is al niet veel vertier hier, dus dan moet je zelf maar wat vertier maken op je kamer en dat doe je met een Bacootje! haha!
Teruggekomen in ons hotel had Magnolia gebeld. We hebben haar teruggebeld en zij had weer slecht nieuws voor ons betreft de procedure.
We mogen gewoonweg niet naar huis lijkt het wel! Probleem wat nu was ontstaan is het feit dat we in Cali al getekend hadden bij de notaris, maar de procedure nu gaan volgen in Palmira. De papieren lagen al op de rechtbank afgelopen maandag in deze stad. Zij zijn erachter gekomen dat we in Cali hadden getekend. Nu is de voorwaarde voor een procedure in Palmira dat je ook in deze stad de notaris gezien moet hebben. Dus onze papieren waren nu ongeldig! Er moet dus eerst getekend worden in Palmira wat we nu morgenmiddag gaan doen. Dat geeft zowiezo weer een enorme vertraging. Waarschijnlijk kunnen we dan pas na dit weekend , op zijn vroegst, naar de rechtbank! bah! Kost je zo weer 1,5 week tijd! Maar goed, no stress, houden we onszelf elke keer maar weer voor...
"s Avonds heerlijk gegeten, zelfs Juan at alles op. Hij zal ook wel enorme trek hebben gehad nu.
Na het eten volgt altijd het badritueel en het stoeikwartier, waarna meneer om 20:45 in bed lag en om 21:15 tevreden sliep.
Wij hebben ons weten te vermaken met de pc, tv ( The L world ) en natuurlijk dat Bacootje.

Vanmorgen was Juan al wakker voor de wekker. Mooie is dat hij altijd heel stil in zijn bedje blijft liggen wachten. Soms gaat hij wel met de voetjes stampen waar ik dan wel wakker van wordt. Vanmorgen had hij het geluk dat ik naar de wc moest om 8.00 uur en hij helemaal blij met zijn handjes in de lucht stond te juichen dat ik hem eruit moest halen.
Het gaat al redelijk met het zindelijk maken, hij weet dat hij 's morgens zjn potje moet pakken en erop moet gaan zitten. Vanmorgen, jawel : een poepje en een plasje in het potje! Hij was zo trots als een pauw! En wij erbij natuurlijk! haha!
Het regende weer, waarbij al snel de verveling toeslaat. Je kan dan geen kant op, oh ja toch wel; de shoppingkant!
Dus weer shoppen dan maar. Dit keer naar een ander centrum.
Aangekomen in Cheapy Shopping doken we direct een sportzaak in , waar Bert zich mooie Nike Shox heeft aangeschaft en ikzelf Puma sneakers, dit alles voor een prachtige prijs. Ze hadden opruiming! Niets geen oplichting, maar mooie prijzen, 50 % korting! Daar houden wij Hollanders wel van!
Daarna even naar een cd shop om een cd van Tina Turner, Shakira en Louis Fonsie te kopen.
Ook nog even een cappucino genuttigd en toen maar weer met de taxi terug.
De lunch was weer heerlijk, kipkerrie met rijst. Juan at weer niet zo goed, was weer lekker aan het smeren.Er ging behoorlijk wat over de tafel.
Ook hebben we kennis gemaakt met een nieuw Nederlands gezin die hier is aangekomen voor een adoptie. Zij hebben ook al 2 jongens en gaan nu een meisje van 2 adopteren. Is wel even heerlijk om je moedertaal te kunnen spreken met anderen.
Wij moesten ons na de lunch gereed maken , want Magnolia zou ons om 14.00 uur ophalen. Dus geen slaapje voor Juan.
Maar Juan viel in de auto vrijwel meteen in slaap.
Palmira is ongeveer 45 minuten rijden. Het was erg druk op de weg. Het is soms eng om bij Magnolia in de auto te zitten,is af en toe een gevaar op de weg. Ze geeft ook aan dat je hier je rijbewijs binnen 10 dagen hebt. Indien je genoeg geld hebt, koop je er gewoon 1. Ik denk dat zij gekozen heeft voor het laatste , gezien haar rijstijl! haha!
Maar goed, we zijn veilig aangekomen op onze bestemming. Auto werd geparkeerd op een parkeerplaats. Voorwaarde is dat je de sleutels in het contact laat zitten, zodat de parkeerwachter je auto kan verplaatsen indien nodig. Ook erg apart allemaal.
Het notariskantoor was niet ver lopen, het leek meer op een vervallen vies kantoortje. Het stikte van de mensen.
Nadat wij de papieren getekend hadden en deze voorzien haden van onze vingerafdrukken moesten we wachten op het maken van een kopie. Dat duurde allemaal erg lang.
Na een kwartier kwam Magnolia weer naar buiten.
We vroegen of we nu zelf de papieren konden afgeven bij de rechtbank, maar zo werkt dan natuurlijk niet in Colombia! Wat een domme vraag! Die zelfde papieren brengt Magnolia vanavond naar Trudy, onze andere contactpersoon, en zij gaat morgen zelf weer naar Palmira om ze af te geven bij de rechtbank. Is het niet omslachtig! Kost je weer 1 dag extra! Ze denken zeker dat ons het geld op de rug groeit of zo!
Vervolgens zijn we doorgereden naar een neef van haar die woont in Palmira.
Hier verblijven wij straks zogenaamd. Ook dat is een voorwaarde. Je moet in dezelfde stad verblijven wil je de procedure volgen. Maar wij blijven gewoon in Cali, omdat het hotel erg goed bevalt. Trudy vond het beter dat we toch kennis gingen maken met ons zogenaamde gastgezin, voor het geval dat ze ernaar vragen bij de rechtbank. Wij vinden dit maar een beetje overdreven, geef gewoon een naam en wij zullen aangeven dat we daar verblijven.
De familie was overigens erg aardig en de koffie smaakte ook goed. We zijn er maar een kwartier geweest. Toen weer terug naar Cali, want er moesten nog pasfoto's gemaakt worden van Juan.
Voor de tweede keer vandaag Cheapy Shopping bezocht. Het maken van een goede foto van Juan viel nog niet mee, hij was meer bezig de clown uit te hangen! Uiteindelijk stond hij er een aantal keren goed op. We kregen wel 16 pasfoto's mee in verschillende afmetingen, dit voor de prijs van 4,5 euro!
Magnolia belt ons morgen op om ons bij te praten over de verdere ontwikkelingen in onze procedure.
Het avondeten was super, ook Juan genoot met teugen! Patatjes en gehakttaart! Hij heeft zijn hele buikje rond gegeten, die overigens al behoorlijk rond is kan ik jullie vertellen! Dit komt veelal voor bij tehuiskindjes, lijkt een beetje op zo'n ondervoed buikje, zo schattig!
Daarna zijn badje genomen en dit keer wel een half uur lopen stoeien met ons. Hij was zo moe dat hij niet eens grapjes heeft gemaakt in zijn ledikantje en binnen 20 minuten in slaap viel.
Bert attendeerde mij erop dat ik aan de beurt was voor het maken van een verslagje. Het heeft mij vanavond veel moeite gekost, had geen inspiratie, maar er is toch maar weer een enorm verslag uit voortgekomen! haha! Het lijkt wel of je niet op kan houden als je eenmaal aan het typen bent, haha!
Maar stop er nu toch echt mee, want het is de hoogste tijd om toch even te proberen een paar muggen te vangen en om een Bacootje te nuttigen!

Que descanses!!!