Playing Local guide
Door: Bert
Blijf op de hoogte en volg Bert & Nicole
04 Oktober 2008 | Colombia, Cali
Het is weer weekend in Cali. Dit betekent dat alle Colombianen er normaliter weer op uittrekken om met de familie te genieten van het lekkere weer. Normaliter wel te verstaan! Het is helaas nu al twee dagen behoorlijk slecht weer. Het komt hier geregeld met bakken uit de lucht en meestal gaat dit gepaard met zware onweersbuien. Ondanks dat is het een heel aangenaam temperatuurtje. We hebben, buiten vandaag en natuurlijk de officiele aangelegenheden, nog geen lange broek aangehad en dat bevalt ons prima. I.v.m. het slechte weer stonden gisteren en vandaag weer in het teken van een bezoek aan een paar shopping centra's.
Gisteren hebben we als gids opgetreden voor een francaise die hier sinds een aantal dagen in het hotel zit en niet goed alleen de straat op durfde of alleen een taxi durfde te nemen. Zij heeft hier een dochter geadopteerd die sinds een paar dagen bij haar is. Ze is al 6 jaar oud en heeft 5 jaar lang bij haar natuurlijke moeder gewoond. Ze heeft dus al heel wat mee gemaakt in haar korte leventje. Ondanks dat ziet ze er op het eerste gezicht heel erg blij uit en gedraagt ze zich voorbeeldig. We hebben hen meegenomen naar shopping centre Cosmo want het meisje (Vanessa) had nodig kleren en schoenen nodig. De eerste de beste Bata shop vlogen we binnen. Natuurlijk beseffend dat we hier eerder zelf al 4 paar schoenen hadden gekocht. De verkoopsters begonnen al breed uit te lachen toen ze ons binnen zagen lopen met een 'nieuwe' klant. Kassa!!!. Denken dat we straks maar wat % van de winst gaan opeisen, haha. Ze kocht twee paar schoenen voor Vanessa. Toen verder naar de kledingzaak waar wijzelf ook al de nodige kleren hadden gekocht. We spraken met haar af dat wijzelf maar even doorliepen want wijzelf wilden naar de kapper om Juan een modern kapsel aan te laten meten. Nu we er toch waren heb ik mezelf ook maar weer laten knippen (tondeusireren zo u wilt). Juan gedroeg zich voorbeeldig in de speciale ingerichte stoel (in de vorm van een sportwagen). De kapster die mij onderhanden moest nemen snapte er in het begin helemaal niets van hoe ze mij moest knippen. Uiteindelijk lukte het met handen en voeten haar duidelijk te maken dat ze gewoon de tondeuse er in moest zetten met als doel dat er niet veel meer op mijn hoofd zou zitten. Dit kon ze eerst niet geloven. Om haar deze duidelijkheid te verschaffen gebruikte ze zelfs een 'boekje' met daarin verschillende kapsels van mannen die ook met een tondeuse waren bewerkt. Wist niet dat er nog zoveel verschillende kapsels waren met zo weinig haar op je hoofd. Het lukte haar uiteindelijk om mij weer een uitdagende coup te geven en daarna moest ik weer plaatsnemen in de stoel voor een wasbeurt van mijn overgebleven enorme haardos. De kapster kwam er ook nog even bijstaan. Misschien om te inspecteren of mijn haar wel goed gewassen werd?? Na de wasbeurt dirigeerde ze me echter weer terug naar haar kappersstoel waar ze me nog even onder handen wou nemen. Het overvloedige haar op de wenkbrauwen moest ook gebeuren maakte ze me duidelijk met body language. Dit om het stoere uiterlijk geheel te completiseren. Na dit gedaan te hebben begon ze ook nog met een of ander poeder te strooien. Naast het hoofd werden ook de schouders en borst ingesmeerd. Waar dit goed voor was??? Waarschijnlijk een of ander haargroeimiddel om er voor te zorgen dat alles snel weer aangroeid zodat we maar snel weer een bezoek mogen brengen aan de kapper. Want de fooien die we hen telkens geven maakt hun zo op het gezicht behoorlijk gelukkig. De kapster was op het oog zeer tevreden over het resultaat. Want ze straalde het uit en zat constant te glimlachen. Of zou het komen door al het handen en voeten werk van ons tijdens de knipbeurt. Ook dit zou namelijk wel leuk zijn om op video vast te leggen. Na de bijzondere knipbeurt zagen Juan en ik er weer opperbest uit.
De dames in het hotel zullen nu wel helemaal niet meer van Juan af kunnen blijven, haha. Van de kapper zijn we teruggelopen naar de kledingzaak waar de francaise al op ons stond te wachten. Ze kon de kleding die ze uit had gezocht niet betalen omdat men weigerde haar met haar creditkaart te laten betalen omdat ze haar paspoort niet bij zich had. Daarom hebben wij het zolang maar even voorgeschoten.
Ook bij het pinnen van geld hebben we haar maar even geholpen omdat ze er geen geld uitkreeg. Dit lukte uiteindelijk. Ze bedankte ons vriendelijk dat we haar bijgestaan hadden en met haar mee waren gegaan. Want alleen had ze dit echt niet gedurfd.
Teruggekomen in het hotel zijn we gelijk aangeschoven voor de lunch en heb ik daarna de francaise nog even een verkort cursusje Colombiaans geld gegeven want daar snapte ze helemaal niets van. De rest van de middag hebben we met z'n drietjes lekker relaxt. Al met al een gezellig dagje.
Vandaag was zo'n dag vergelijkbaar met hoe het momenteel in Nederland is, met uitzondering van de temperatuur dan. Vanaf vanmiddag 13:30 uur is het met bakken uit de lucht gekomen en dit heeft aangehouden tot een uur of 17:00 uur. Vanmorgen nog even geluk gehad. Het was eerst even speelkwartier op onze kamer, alle kinderen waren aanwezig, het was 1 dolle boel! Was toen nog stralend weer. We hebben ons toen ook weer heerlijk vermaakt bij het zwembad. Na het middagslaapje van Juan zijn we nog even naar Chipi Chape geweest en hebben alleen een bezoek gebracht aan de Exito (een soort MAKRO). Na wat inkopen hebben we natuurlijk, niet te vergeten, nog twee overheerlijke bakken koffie gedronken. De colombianen weten echt wat lekkere koffie is.
Oh ja bijna vergeten te melden. Gisteravond dachten we even dat onze beentjes nog van de vloer zouden gaan. Want er werd een trouwerij gegeven in het hotel. Deze trouwerij was met spoed geregeld zo vertelde Henriquez. De bruidegom had Henriquez twee dagen van tevoren gebeld of er een mogelijkheid bestond om de trouwerij te houden in het hotel. Kun je het voorstellen?! Henriquez, nooit de beroerste, heeft dit natuurlijk perfect geregeld. Wij stiekem al hopend dat we uitgenodigd zouden worden als we er 'toevallig' langs zouden lopen (hebben we namelijk in Egypte ook al eens gehad) kwamen van een koude kermis thuis. Toen we om 9:30 uur (Juan sliep gelukkig al) gingen kijken was er geen gast meer te bekennen. We vonden het ook al zo raar. We hoorden de hele avond al geen muziek. Jammer maar helaas. Geen salsa dit keer want de trouwerij was al afgelopen, of receptie moeten we het eigenlijk dus noemen. Nicole en ik toen gezellig met z'n tweeen maar wat gaan drinken.
Wel de informatie is weer compleet. Morgen brengen we hoogstwaarschijnlijk weer een bezoek aan Buga. De francaise maar ook het zweedse stel zijn daar nog niet geweest. Onze evt. belevingen aldaar verschijnen de komende dagen wel weer op de site.
Hasta la vista
Gisteren hebben we als gids opgetreden voor een francaise die hier sinds een aantal dagen in het hotel zit en niet goed alleen de straat op durfde of alleen een taxi durfde te nemen. Zij heeft hier een dochter geadopteerd die sinds een paar dagen bij haar is. Ze is al 6 jaar oud en heeft 5 jaar lang bij haar natuurlijke moeder gewoond. Ze heeft dus al heel wat mee gemaakt in haar korte leventje. Ondanks dat ziet ze er op het eerste gezicht heel erg blij uit en gedraagt ze zich voorbeeldig. We hebben hen meegenomen naar shopping centre Cosmo want het meisje (Vanessa) had nodig kleren en schoenen nodig. De eerste de beste Bata shop vlogen we binnen. Natuurlijk beseffend dat we hier eerder zelf al 4 paar schoenen hadden gekocht. De verkoopsters begonnen al breed uit te lachen toen ze ons binnen zagen lopen met een 'nieuwe' klant. Kassa!!!. Denken dat we straks maar wat % van de winst gaan opeisen, haha. Ze kocht twee paar schoenen voor Vanessa. Toen verder naar de kledingzaak waar wijzelf ook al de nodige kleren hadden gekocht. We spraken met haar af dat wijzelf maar even doorliepen want wijzelf wilden naar de kapper om Juan een modern kapsel aan te laten meten. Nu we er toch waren heb ik mezelf ook maar weer laten knippen (tondeusireren zo u wilt). Juan gedroeg zich voorbeeldig in de speciale ingerichte stoel (in de vorm van een sportwagen). De kapster die mij onderhanden moest nemen snapte er in het begin helemaal niets van hoe ze mij moest knippen. Uiteindelijk lukte het met handen en voeten haar duidelijk te maken dat ze gewoon de tondeuse er in moest zetten met als doel dat er niet veel meer op mijn hoofd zou zitten. Dit kon ze eerst niet geloven. Om haar deze duidelijkheid te verschaffen gebruikte ze zelfs een 'boekje' met daarin verschillende kapsels van mannen die ook met een tondeuse waren bewerkt. Wist niet dat er nog zoveel verschillende kapsels waren met zo weinig haar op je hoofd. Het lukte haar uiteindelijk om mij weer een uitdagende coup te geven en daarna moest ik weer plaatsnemen in de stoel voor een wasbeurt van mijn overgebleven enorme haardos. De kapster kwam er ook nog even bijstaan. Misschien om te inspecteren of mijn haar wel goed gewassen werd?? Na de wasbeurt dirigeerde ze me echter weer terug naar haar kappersstoel waar ze me nog even onder handen wou nemen. Het overvloedige haar op de wenkbrauwen moest ook gebeuren maakte ze me duidelijk met body language. Dit om het stoere uiterlijk geheel te completiseren. Na dit gedaan te hebben begon ze ook nog met een of ander poeder te strooien. Naast het hoofd werden ook de schouders en borst ingesmeerd. Waar dit goed voor was??? Waarschijnlijk een of ander haargroeimiddel om er voor te zorgen dat alles snel weer aangroeid zodat we maar snel weer een bezoek mogen brengen aan de kapper. Want de fooien die we hen telkens geven maakt hun zo op het gezicht behoorlijk gelukkig. De kapster was op het oog zeer tevreden over het resultaat. Want ze straalde het uit en zat constant te glimlachen. Of zou het komen door al het handen en voeten werk van ons tijdens de knipbeurt. Ook dit zou namelijk wel leuk zijn om op video vast te leggen. Na de bijzondere knipbeurt zagen Juan en ik er weer opperbest uit.
De dames in het hotel zullen nu wel helemaal niet meer van Juan af kunnen blijven, haha. Van de kapper zijn we teruggelopen naar de kledingzaak waar de francaise al op ons stond te wachten. Ze kon de kleding die ze uit had gezocht niet betalen omdat men weigerde haar met haar creditkaart te laten betalen omdat ze haar paspoort niet bij zich had. Daarom hebben wij het zolang maar even voorgeschoten.
Ook bij het pinnen van geld hebben we haar maar even geholpen omdat ze er geen geld uitkreeg. Dit lukte uiteindelijk. Ze bedankte ons vriendelijk dat we haar bijgestaan hadden en met haar mee waren gegaan. Want alleen had ze dit echt niet gedurfd.
Teruggekomen in het hotel zijn we gelijk aangeschoven voor de lunch en heb ik daarna de francaise nog even een verkort cursusje Colombiaans geld gegeven want daar snapte ze helemaal niets van. De rest van de middag hebben we met z'n drietjes lekker relaxt. Al met al een gezellig dagje.
Vandaag was zo'n dag vergelijkbaar met hoe het momenteel in Nederland is, met uitzondering van de temperatuur dan. Vanaf vanmiddag 13:30 uur is het met bakken uit de lucht gekomen en dit heeft aangehouden tot een uur of 17:00 uur. Vanmorgen nog even geluk gehad. Het was eerst even speelkwartier op onze kamer, alle kinderen waren aanwezig, het was 1 dolle boel! Was toen nog stralend weer. We hebben ons toen ook weer heerlijk vermaakt bij het zwembad. Na het middagslaapje van Juan zijn we nog even naar Chipi Chape geweest en hebben alleen een bezoek gebracht aan de Exito (een soort MAKRO). Na wat inkopen hebben we natuurlijk, niet te vergeten, nog twee overheerlijke bakken koffie gedronken. De colombianen weten echt wat lekkere koffie is.
Oh ja bijna vergeten te melden. Gisteravond dachten we even dat onze beentjes nog van de vloer zouden gaan. Want er werd een trouwerij gegeven in het hotel. Deze trouwerij was met spoed geregeld zo vertelde Henriquez. De bruidegom had Henriquez twee dagen van tevoren gebeld of er een mogelijkheid bestond om de trouwerij te houden in het hotel. Kun je het voorstellen?! Henriquez, nooit de beroerste, heeft dit natuurlijk perfect geregeld. Wij stiekem al hopend dat we uitgenodigd zouden worden als we er 'toevallig' langs zouden lopen (hebben we namelijk in Egypte ook al eens gehad) kwamen van een koude kermis thuis. Toen we om 9:30 uur (Juan sliep gelukkig al) gingen kijken was er geen gast meer te bekennen. We vonden het ook al zo raar. We hoorden de hele avond al geen muziek. Jammer maar helaas. Geen salsa dit keer want de trouwerij was al afgelopen, of receptie moeten we het eigenlijk dus noemen. Nicole en ik toen gezellig met z'n tweeen maar wat gaan drinken.
Wel de informatie is weer compleet. Morgen brengen we hoogstwaarschijnlijk weer een bezoek aan Buga. De francaise maar ook het zweedse stel zijn daar nog niet geweest. Onze evt. belevingen aldaar verschijnen de komende dagen wel weer op de site.
Hasta la vista
-
05 Oktober 2008 - 05:37
Pa En Ma Van Gils:
Weer een mooi lang verhaal vanuit Columbia.Jullie fungeren dus ook al als gids. Kunnen jullie straks nog Nederlands als je terug bent in ons koude kikkerland? Jammer dat het weer daar ook niet zo mooi meer is, maar zo koud als hier is het niet.Wij hebben al regelmatig de verwarming aan omdat het te koud is om stil te zitten.
Het is nu 7.30 uur en we willen jullie natuurlijk ook feliciteren met jullie huwelijksdag, nu alweer 8 jaar geleden wat gaat de tijd snel. We wensen jullie net z'n drietjes een gezellige dag toe.
Tot het volgende bericht en groetjes en een dikke pakkerd voor alle drie. -
05 Oktober 2008 - 10:59
Karin:
heeeeeeeeeeeeee wat lezen we net, zijn jullie vandaag alweer 8jaar getrouwd???? Gefeliciteerd namens onze alle drie, hopelijk staat er voor vandaag iets leuks op het programma? We zijn benieuwd!
Heel veel plezier vandaag, met wat jullie ook maar mogen gaan doen, en we wachten weer met smart op het volgende berichtje, groetjes Karin, Mark en Sita -
05 Oktober 2008 - 13:56
Paula:
he hallo
van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag. ik ben net terug van vakantie heb meteen jullie verslagen gelezen. balen allemaal. morgen weer werken. bah, zal wel weer wennen zijn. geniet nog even van jullie "vakantie' voor je het weet zit je weer in je structuurtje. alhoewel ik denk dat het soms ook wel prettig is. liefs mij -
06 Oktober 2008 - 01:20
Mark Van Gils:
Hi Nicole & Bert
¡Cuánto tiempo! ¡Tanto tiempo sin verte!
Ik kreeg van mijn ouders deze website door.
Het lijkt erop dat jullie zo ongeveer in mijn achtertuin zitten. Hoe gaat het met het Spaans? Veel success met alle administratieve handelingen.
Groeten,
Mark -
06 Oktober 2008 - 08:59
Hilda:
Hartelijk gefeliciteerd met jullie trouwdag.
Was weer een leuk lang verhaal, jullie shoppen heel wat af daar.
Fijn voor die vrouw dat jullie haar zo goed op weg helpen.
Past alles straks nog wel in de koffer?
Wij moesten vorig jaar ook een koffer bijkopen toen we terug gingen.
Liefs en groetjes, Henny, Hilda en Annemieke. -
06 Oktober 2008 - 16:11
Oom Frans En Tante M:
Goeiendag adoptiegangers,
Zoals gewoonlijk in landen rond de evenaar ligt het tempo niet al te hoog, zeker niet bij het trabacho. Hier in Holland is het prachtige herfst seizoen weer aangebroken. De bomen in de Banka straat kleuren mooi bij. Hopelijk zijn jullie al wel terug voordat al het blad van de bomen is gewaaid. Laten we maar hopen dat het deze week rond komt.
Ondertussen zijn wij opnieuw opa en oma geworden van een gezonde kleindochter. Haar naam is Lynn-Annika.
Nu hebben Niek en Karin voorlopig de handen vol. Britt is apetrots nu zij de grote zus is.
Nu alle goeds vanaf deze kant en de hartelijke groeten. -
06 Oktober 2008 - 17:08
Jan W. En Trijnie:
Ook namens ons van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag gisteren. Vijf en vier jaar geleden vierden we dat in Brazilie. Vandaag is het ook 4 jaar geleden, dat onze Bas spoorloos verdween.Nooit meer iets van vernomen.Een rare wereld, jullie moeten zover reizen voor jullie zoon en wij raakten ons hondje kwijt terwijl we ook zover weg waren.Hier alles oke, vandaag gelukkig weer een droge dag, dus lekker in de tuin gewerkt en op Xander gepast, die had al weer een vrije dag. groetjes J.W. en Trijnie. -
06 Oktober 2008 - 20:08
Marco En Belinda:
hey bert&nicole
ik heb deze site van mijn moeder gekregen. juan is een mooi jochie en een lekkere ondeugd geniet er van ik hoop voor jullie dat deze ellende snel voorbij is
succes met alles en wij leven met jullie mee hopelijk komen jullie nu snel naar nederland
groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
