De eerste dagen in Bogota.
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Bert & Nicole
16 Oktober 2008 | Colombia, Bogotá
Hallo allemaal,
Vandaag even en verslagje over de afgelopen 2 dagen in het mooie, maar oh zo hectische Bogota.
Zoals eerder vermeld zitten we in een ander hotel dan in eerste instantie de bedoeling was. Er bleek in Halifax geen plaats te zijn voor ons. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat er nu, vanwege de stakingen, geen doorstroom is in de hotels.
Desalnietemin genieten we van onze huidige locatie. Casa ZueTana is een heel klein hotelletje, speciaal voor adoptiegezinnen. Er zijn maar 5 kamers en momenteel zitten we er met nog maar 1 ander stel uit Italie. Vanmorgen is het Duitse gezin vertrokken voor een weekje naar de Carribian. Onze kamer grenst aan de speelserre, wat helemaal een super plekje is voor Juan. Er werken alleen maar dames en die zijn allemaal ontzettend aardig! Ze doen alles voor je. Het hotel ligt in een hele goede buurt, dichtbij het grootste winkelcentrum van Bogota, dus we kunnen weer lekker shoppen, haha!
je voelt je hier heel erg veilig en er is ook een merkbaar verschil met Cali. Daar zag je overal security, hier is dat allemaal veel minder. Er is hier totaal geen bewaking bij het hotel, de vrouewen werken zelfs alleen in de nachtdienst.
Maar ondanks dat voel je je wel opgesloten, want ook om dit huis staat een muur en je moet vragen of je naar buiten kan, zodat zij de deur openen.
Gelukkig zitten we hier maar een paar dagen, wij zijn nu echt aan het aftellen en proberen nog een beetje cultuur op te snuiven van Bogota.
Waar we ook aan wennen moeten is de temperatuur! Het is hier maar 15 graden en erg afwisselend.
Na een koude nacht met niet zoveel nachtrust werden we gisteren na het ontbijt opgehaald door Mauricio, de chauffeur en tevens reisgids.
Hij bracht ons naar de ambassade. Maria Lucia van Wereld Kinderen stond al op ons te wachten.
We gingen vanmorgen het Nederlands paspoortje aanvragen voor Juan. Dit ging heel vlug en na 10 minuten stonden we alweer buiten. Mauricio heeft ons daarna afgezet bij Unicentro, het grootste winkelcentrum, alwaar we nog even een bodywarmer voor Juan hebben gekocht. Ook dit centrum was weer inmens groot!
Mauricio had aangegeven dat we wel lopend terug konden naar het hotel, want dat was heel makkelijk te vinden. Dit hebben we ook gedaan, moesten nog wel een keer de weg vragen. Dit deden we bij een erg aardige dame die ons zelfs even een paraplu aanbood! Waar vindt je die mensen nu nog??? Maar wij zijn niet zo van dat benauwde, dus geen plu voor ons, maar gewoon stevig doorstappen!
Aangekomen bij het hotel werd er een lekkere lunch voor ons gemaakt.
Juan wilde niet slapen, hij was veel te druk met alles.
"s Middags ben ik nog even alleen op pad geweest, heb de buurt even verkend en ben even wat biertjes en cola gaan halen in een plaatselijke supermarkt.
Bert was druk bezig met het vorige verslag op de laptop en Juan was gezellig aan het spelen.
Verder die dag niets meer gedaan.
Vandaag was Juan voor zijn doen redelijk vroeg wakker, 8.15 uur. Ik heb hem uit zijn bedje gehaald en meneer was gewoon een vrieskist! Hij had natuurlijk de dekentjes van zich afgeschud. Hij is het natuurlijk ook helemaal niet gewend om met een dekentje te slapen. Maar ik kan jullie vertellen, die heb je echt wel nodig hier! Ik had zelfs al een t- shirt van bert aangedaan, want ook ik had het de vorige nacht erg koud! brr...
Ik heb Juan lekker tussen ons ingelegd en hij vond het helemaal geweldig. Papa werd ook even wakker gekust door deze prins en moest er natuurlijk direct aan geloven door een potje te stoeien!
Het weer was goed , de zon scheen dus we besloten een uitstapje te maken. Als je in Bogota bent, moet je naar Monsterate gaan, zo werd ons verteld.
Via het hotel werd er om half 11 een taxi geregeld en hij bracht ons naar de plaats van bestemming. Het verkeer is erg hectisch. Is ook niet zo vreemd, want Bogota telt 8 miljoen inwoners! Apart om te zien is dat je ook zo de bergen in bent. Wij moesten dat ook, want we gingen de hoogste top (Monsterate) bezoeken, alwaar je een practig uitzicht hebt over deze immense stad.
Met een treintje gingen we omhoog.
Aangekomen op de berg was het inderdaad prachtig! Het weer was redelijk helder, je kon de hele stad overzien!
Lopend kon je verder naar een kerkje. Onderweg kwam je de kruistocht tegen. Sommige mensen deden een rozekrans bidden, terwijl zij naar boven liepen.
In de kerk heb ik 3 kaarsjes met Juan aangestoken.
Ook was er nog een marktje aanwezig met souvenirs. We hebben enkele dingetjes gekocht en nadat we alles wel hadden gezien gingen we met de kabelbaan weer naar beneden.
Op straat een taxi aangehouden en hij bracht ons weer veilig naar het hotel!
Juan had zijn slaapje al gedaan in de taxi, dus hij besloot na de lunch met papa te gaan spelen in de serre.
Laatstgenoemde was een vloerpuzsel van Colombia in elkaar aan het zetten en had het grandiose idee er ook zo een voor Juan te kopen.
Ik was het daar helemaal mee eens, want dat is erg leuk voor later. Het is een speciale puzzel voor kids.
Dus er moest weer geshopped worden!
Lopend zijn we naar Unicentro gewandeld. Na lang zoeken hebben we toch zo'n puzzel op de kop weten te tikken.
Lopend zijn we weer teruggegaan en hebben in de buurt van het hotel een lekkere kop cappuccino gedronken bij de, jawel Juan Valdez!
Aangekomen in het hotel was alles uitgestorven, alleen de kokkin was aanwezig. We werden op onze wenken bediend en even hadden wij het gevoel dat we een prive huishoudster hadden, haha! Dat is in Colombia heel normaal, we hebben even overwogen om ons hier maar te gaan vestigen, maar zagen daar al gauw van af. Moet er toch niet aan denken, de hele dag iemand om je heen te hebben die alles voor je doet!
Het eten was heerlijk en dat hebben we laten weten door een goede fooi te geven aan die oh zo vriendelijke kokkin.
We hebben net vernomen dat morgen een gezin uit Cali komt, met 2 kindjes. We hopen dat zij het Duites gezin zijn die ook in hotel Stein zaten en die ook al 8 weken hier zijn.
Is wel leuk voor Juan om zijn vriendjes nog even weer te zien.
Morgen worden wij om half 10 opgehaald door Mauricio en dan gaan we de laatste formaliteiten regelen.
We hebben een dvd speler op de kamer, dus we gaan nu even onze gekochte dvd's in A'dam bekijken!
Heerlijk een filmpje met Nederlandse ondertiteling! haha!
Morgen zullen we nog wel even een verslagje doen!
groetjes!
Vandaag even en verslagje over de afgelopen 2 dagen in het mooie, maar oh zo hectische Bogota.
Zoals eerder vermeld zitten we in een ander hotel dan in eerste instantie de bedoeling was. Er bleek in Halifax geen plaats te zijn voor ons. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat er nu, vanwege de stakingen, geen doorstroom is in de hotels.
Desalnietemin genieten we van onze huidige locatie. Casa ZueTana is een heel klein hotelletje, speciaal voor adoptiegezinnen. Er zijn maar 5 kamers en momenteel zitten we er met nog maar 1 ander stel uit Italie. Vanmorgen is het Duitse gezin vertrokken voor een weekje naar de Carribian. Onze kamer grenst aan de speelserre, wat helemaal een super plekje is voor Juan. Er werken alleen maar dames en die zijn allemaal ontzettend aardig! Ze doen alles voor je. Het hotel ligt in een hele goede buurt, dichtbij het grootste winkelcentrum van Bogota, dus we kunnen weer lekker shoppen, haha!
je voelt je hier heel erg veilig en er is ook een merkbaar verschil met Cali. Daar zag je overal security, hier is dat allemaal veel minder. Er is hier totaal geen bewaking bij het hotel, de vrouewen werken zelfs alleen in de nachtdienst.
Maar ondanks dat voel je je wel opgesloten, want ook om dit huis staat een muur en je moet vragen of je naar buiten kan, zodat zij de deur openen.
Gelukkig zitten we hier maar een paar dagen, wij zijn nu echt aan het aftellen en proberen nog een beetje cultuur op te snuiven van Bogota.
Waar we ook aan wennen moeten is de temperatuur! Het is hier maar 15 graden en erg afwisselend.
Na een koude nacht met niet zoveel nachtrust werden we gisteren na het ontbijt opgehaald door Mauricio, de chauffeur en tevens reisgids.
Hij bracht ons naar de ambassade. Maria Lucia van Wereld Kinderen stond al op ons te wachten.
We gingen vanmorgen het Nederlands paspoortje aanvragen voor Juan. Dit ging heel vlug en na 10 minuten stonden we alweer buiten. Mauricio heeft ons daarna afgezet bij Unicentro, het grootste winkelcentrum, alwaar we nog even een bodywarmer voor Juan hebben gekocht. Ook dit centrum was weer inmens groot!
Mauricio had aangegeven dat we wel lopend terug konden naar het hotel, want dat was heel makkelijk te vinden. Dit hebben we ook gedaan, moesten nog wel een keer de weg vragen. Dit deden we bij een erg aardige dame die ons zelfs even een paraplu aanbood! Waar vindt je die mensen nu nog??? Maar wij zijn niet zo van dat benauwde, dus geen plu voor ons, maar gewoon stevig doorstappen!
Aangekomen bij het hotel werd er een lekkere lunch voor ons gemaakt.
Juan wilde niet slapen, hij was veel te druk met alles.
"s Middags ben ik nog even alleen op pad geweest, heb de buurt even verkend en ben even wat biertjes en cola gaan halen in een plaatselijke supermarkt.
Bert was druk bezig met het vorige verslag op de laptop en Juan was gezellig aan het spelen.
Verder die dag niets meer gedaan.
Vandaag was Juan voor zijn doen redelijk vroeg wakker, 8.15 uur. Ik heb hem uit zijn bedje gehaald en meneer was gewoon een vrieskist! Hij had natuurlijk de dekentjes van zich afgeschud. Hij is het natuurlijk ook helemaal niet gewend om met een dekentje te slapen. Maar ik kan jullie vertellen, die heb je echt wel nodig hier! Ik had zelfs al een t- shirt van bert aangedaan, want ook ik had het de vorige nacht erg koud! brr...
Ik heb Juan lekker tussen ons ingelegd en hij vond het helemaal geweldig. Papa werd ook even wakker gekust door deze prins en moest er natuurlijk direct aan geloven door een potje te stoeien!
Het weer was goed , de zon scheen dus we besloten een uitstapje te maken. Als je in Bogota bent, moet je naar Monsterate gaan, zo werd ons verteld.
Via het hotel werd er om half 11 een taxi geregeld en hij bracht ons naar de plaats van bestemming. Het verkeer is erg hectisch. Is ook niet zo vreemd, want Bogota telt 8 miljoen inwoners! Apart om te zien is dat je ook zo de bergen in bent. Wij moesten dat ook, want we gingen de hoogste top (Monsterate) bezoeken, alwaar je een practig uitzicht hebt over deze immense stad.
Met een treintje gingen we omhoog.
Aangekomen op de berg was het inderdaad prachtig! Het weer was redelijk helder, je kon de hele stad overzien!
Lopend kon je verder naar een kerkje. Onderweg kwam je de kruistocht tegen. Sommige mensen deden een rozekrans bidden, terwijl zij naar boven liepen.
In de kerk heb ik 3 kaarsjes met Juan aangestoken.
Ook was er nog een marktje aanwezig met souvenirs. We hebben enkele dingetjes gekocht en nadat we alles wel hadden gezien gingen we met de kabelbaan weer naar beneden.
Op straat een taxi aangehouden en hij bracht ons weer veilig naar het hotel!
Juan had zijn slaapje al gedaan in de taxi, dus hij besloot na de lunch met papa te gaan spelen in de serre.
Laatstgenoemde was een vloerpuzsel van Colombia in elkaar aan het zetten en had het grandiose idee er ook zo een voor Juan te kopen.
Ik was het daar helemaal mee eens, want dat is erg leuk voor later. Het is een speciale puzzel voor kids.
Dus er moest weer geshopped worden!
Lopend zijn we naar Unicentro gewandeld. Na lang zoeken hebben we toch zo'n puzzel op de kop weten te tikken.
Lopend zijn we weer teruggegaan en hebben in de buurt van het hotel een lekkere kop cappuccino gedronken bij de, jawel Juan Valdez!
Aangekomen in het hotel was alles uitgestorven, alleen de kokkin was aanwezig. We werden op onze wenken bediend en even hadden wij het gevoel dat we een prive huishoudster hadden, haha! Dat is in Colombia heel normaal, we hebben even overwogen om ons hier maar te gaan vestigen, maar zagen daar al gauw van af. Moet er toch niet aan denken, de hele dag iemand om je heen te hebben die alles voor je doet!
Het eten was heerlijk en dat hebben we laten weten door een goede fooi te geven aan die oh zo vriendelijke kokkin.
We hebben net vernomen dat morgen een gezin uit Cali komt, met 2 kindjes. We hopen dat zij het Duites gezin zijn die ook in hotel Stein zaten en die ook al 8 weken hier zijn.
Is wel leuk voor Juan om zijn vriendjes nog even weer te zien.
Morgen worden wij om half 10 opgehaald door Mauricio en dan gaan we de laatste formaliteiten regelen.
We hebben een dvd speler op de kamer, dus we gaan nu even onze gekochte dvd's in A'dam bekijken!
Heerlijk een filmpje met Nederlandse ondertiteling! haha!
Morgen zullen we nog wel even een verslagje doen!
groetjes!
-
17 Oktober 2008 - 06:33
Adri En Annegret:
Hallo fam. van Gils/Elschot.
Wij sluiten ons aan bij al de felicitaties voor jullie. Wat fijn dat er nu een eind komt aan jullie zoooo lange reis. Jammer, dat jullie dagboek nu is afgelopen, of zetten jullie het voort in Hengelo? Wat hebben wij genoten van de verslagen. Tot slot nog eens gefeliciteerd
en nu gauw jullie zoon lid maken van Vitesse zodat wij allen ook in het echt van hem kunnen genieten.
Veel liefs en groetjes van de NIKSJES -
17 Oktober 2008 - 07:41
Jacco En Yvonne:
Gefeliciciteerd! Nu is alles echt ECHT... Nog even en dan mogen jullie weer lekker terug naar jullie eigen huis. Zal denk ik ook wel even wennen zijn...Past alles nog wel in de koffers? Tot heel erg gauw! Lfs, J,J en Y -
17 Oktober 2008 - 08:51
Hans:
van harte gefeliciteerd. Ik bewonder jullie uithoudingsvermogen, Ik zou er niet tegen kunnen om zoveel corruptie om heen te zien. Als gemeenteambtenaar worden we tegenwoordig vaak gewezen op integer handelen. Dat is in Columbia nog ver te zoeken, hoewel er ook in Nederland wel de nodige rotte appels tussen zitten.
Fijn dat er nu een einde lijkt te komen aan dit avontuur en dat je weer terugkomt naar Nederland waar alles zo anders is. Ik verheug me er op om die kleine rakker ook bij Vitesse te mogen zien rondhuppelen.
Vanavond beginnen we aan de tweede helft van de competitie . We staan tweede met 25 punten uit 4 wedstrijden. Volgende week vrijdag hebben we nog een inhaalwedstrijd tegen Rijssen.
Ook wat de wedstrijden betreft zouden we het fijn vinden dat je nog een paar keer mee zou kunnen spelen want de invallers beginnen net als bij juliie de centen ook op te raken.
Tot gauw mede namens Steven
Anderijds -
17 Oktober 2008 - 09:21
Opa Elschot.:
In overleg met het jonge ouderpaar zou ik alle vrienden, collega's en bekenden van Bert en Nicole het volgende verzoek willen doen:Waarschijnlijk zullen velen van U Juan met zijn ouders van harte welkom willen heten op maandagavond bij hun huis aan de Antillenstraat. Dit zal natuurlijk fantastisch zijn. En U zult begrijpen dat dit ook zeer emotioneel zal zijn vooral voor Juan en zijn nieuwe ouders. Daarom vraag ik U om dit buitengebeuren niet al te lang te laten duren en op een later tijdstip eventueel meegebrachte cadeautjes aan Juan kunt overhandigen. Gelijktijdig uiteraard met een door Bert en Nicole aangeboden drankje. Dit later tijdstip zal door hen tijdig aan U bekend gemaakt worden.
Alleen de directe familie zal bij hen thuis een plaatsje moeten vinden.
Ik hoop dat U allen het met deze zienswijze eens bent. Gegroet namens de familie, Opa Ben.
zo aan te pakken na -
17 Oktober 2008 - 09:32
Paula:
he nicole en bert
super dat het nu eindeljk geregeld is. ik ben erg blij voor jullie. nog 2 nachtes? ik wens jullie een veilige vlucht.
groetjes mij -
17 Oktober 2008 - 10:19
Annet:
Heey Lieve schatten,
Bijna komen jullie weer in nederland. Ik zal jullie verhalen missen want het was echt leuk, mooi enz enz om te lezen..
foto's en filmpjes ook..
Alvast een hele goede rustige en veilige vlucht gewenst met zn 3tjes..
tot snel heel veel liefs van Annet -
17 Oktober 2008 - 21:30
Gyonne:
Ga ook zeker nog slenteren in de mooie oude wijk La Candelaria, daar is o.a. het presidentieel paleis, het bekende plein enz.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
